Een fijne lijn - verslag van een coach: ervaringsstage Dolomieten Mount Coach 7

2018
5

Maandagavond 20 augustus. Ons avondeten zit er net op als ik volgende SMS van Koen binnenkrijg:
'Arne, bel mij es. Ik heb een klimongeval gehad en lig in het ziekenhuis'. Fuck... Drie kwartier later hang ik de telefoon terug op. Het verdict: een gebroken linker hiel, een gebroken rechter scheenbeen, drie kapotte ruggenwervels, borstbeen op twee plaatsen gebroken en dan nog enkele gebroken ribben erbij... BAM, een bericht dat inslaat als een bom en mij even met de voetjes terug op de grond zet over de 'andere' realiteit van de klimsport. Verschillende gedachten gaan door me heen. Praktische, zoals: 'Nu moet ik op zoek naar een andere medebegeleider voor de komende Mount Coach stage in de Dolomieten.' Maar ook: 'Wat gaat mijn vrouw hiervan vinden? En ikzelf, met onze twee kleine kindjes? Hoe zal dit impact hebben op mijn eigen klimmen, mijn lesgeven?'
Enige tijd later overweegt vooral het gevoel dat het allemaal nog veel erger had kunnen zijn. Verlamming of zelfs de dood. Eigenlijk heeft hij veel geluk gehad bij zijn ongeluk. Het is soms maar een fijne lijn...

Bijlage
Een fijne lijn - verslag Dolomietenstage Mount Coach 7.pdf