Boekbespreking - met kinderen en jongeren in de bergen

2021
4

Met ezel op stapOp stap met een ezel, waarom?

Waar wij onze voet- en hoefafdrukken achterlieten, kreeg ik dikwijls van bezorgde mensen te horen: zo’n ezeltocht lijkt me wel leuk, maar ik heb er totaal geen verstand van. Bijten die beesten eigenlijk? Geven ze ook wel eens een trap? Is het waar dat ze soms gewoon weigeren door te lopen?...’ Ik kan u geruststellen: eind 1992 kon ik zelfs het achtereind van een ezel niet van de voorkant onderscheiden, laat staan dat ik wist waar de startmotor zat. (inleiding op pagina 15) De auteur Jean Clouteau stapt al sinds 1993 lange afstanden met zijn ezel Fernand, een sterk en moedig karakter. Deze ervaren stapper heeft een ongelooflijk compleet handboek over ezels geschreven. Waarom op stap met een ezel? De voordelen en de nadelen. Een dier kiezen, huren, verzorgen. Verplichte papieren voor een ezel. Organisatie van een tocht en materiaalkeuze. Dagindeling, bivakkeren, eten en drinken. Met een ezel naar het buitenland. Nuttige adressen (het boek is al enkele jaren oud, het is aangewezen om de nuttige adressen nu op het wereldwijde web te checken). Je kan het zo gek niet bedenken of er staat een antwoord in dit naslagwerk. Laat het niet alleen bij het lezen van dit boek blijven.

ISBN 9 782951 679788

boekAvontuurlijk wandelen in Vlaanderen 20 tochten voor grote en kleine avonturiers dicht bij huis.

Een boek om meer avontuur in het ‘saaie wandelen’ te steken. 20 belevenisroutes voeren je weg van de platgetreden paden. Op zoek naar het spoor van bevers, reeën, dassen of evers. Of hoor je daar het geschreeuw van een buizerd? Tot je enkels en ver daarboven plonzen door modder en beken. Steile hellingen oplopen en moerassen doorkruisen. Zelfs over een hangbrug lopen. De routes zijn gedetailleerd uitgetekend op een goed leesbare wandelkaart. Telkens met vermelding van de afstand, de moeilijkheidsgraad, het avonturengehalte en de vertrekplaats. Het is aangeraden om onderweg de handleiding goed te lezen en niet alleen te vertrouwen op de kaart. De kaart werkt soms met wandelknooppunten maar soms komen er ook stukken voor zonder knooppunten. Op de meeste kaarten staat het kaartnoorden aangeduid; een kompas meehebben kan helpen om de juiste route te vinden. De wandeling die wij met onze kleinkinderen in het Heuvelland maakten, voldeed alvast aan de verwachting. Een tip: neem indien mogelijk de referentiepunten van de wandeling over op een gangbare kaart, dan heb je meer een overzicht van wat er buiten het kaartje nog te beleven valt. Hoe dan ook een aanrader voor gezinnen en voor allen die graag avontuurlijke paden opzoeken.

ISBN 978 94 014 6327 0

FLoraWandelen met Flora

Is een ge(s)laagd boek. Er is het avontuur om in verschillende vakantieperiodes gespreid over drie jaar de ganse GR 10 af te lopen, van Hendaye tot Argelès-sur-Mer. Tent en slaapzak op de bult… en baby op de buik. Hoe halen ze het in hun hoofd? 1000 km stappen over hoge cols en diepe valleien, dwars door de Pyreneeën. Hitte, koude, regen, wind, stortbuien waar geen (geleende) paraplu tegen bestand is. Nick Meynen en zijn vrouw Fany moeten zich bij het begin van de tocht verantwoorden. Met zo’n klein kind? Ja, met zo een klein kind. Maar Nick en Fany doen er alles aan om het hun kleine naar de zin te maken. Happy baby, happy life. En, op het laatste deel van de trektocht kan hun dochter Flora al zelf meestappen. Voor Nick Meynen is deze tocht geen gewone tocht. Het is meer dan wandelen. Hij bedenkt de term ‘wandelisme’. De kunst om het wandelen opnieuw uit te vinden. Op het ritme van hun kind, weg van e-mails en jacht. Weg van het dagelijks comfort dat ons ver van de natuur brengt. Het wandelen als ‘religare’: opnieuw verbinden. Een quasi religieuze act. Naast het wandelavontuur begeeft Nick (geograaf, activist, journalist, vader en wandelliefhebber) zich ook op filosofische zijpaden over de zeepbel van de groene economie of over West-Europese beeldschermwerkers en Oosterse filosofen. En Flora? Wat vond jij van de vakantie? Waarop ze na een korte stilte met fonkelende ogen zei: ‘Ikke koe gezien.’