Op 6 continenten zijn langeafstandswandelingen uitgestippeld, meestal voor de meer geoefende wandelaar. Veelal vormen deze tochten een utzonderlijke uitdaging, maar ze zijn ook makkelijker te lopen als ze in etappes worden afgelegd.

In de volgende pagina's geeft Arne Monstrey een uitgebreid overzicht, wellicht niet volledig, maar desalniettemin vormen ze een flinke inspiratiebron.

Niemand weet hoelang Covid-19 ons nog zal gijzelen, maar dat is geen excuus om er niet meer op uit te trekken. Zoveel moois ligt nog op ons te wachten, en niet eens zo ver weg. Zoals je kunt lezen is er dicht bij huis, in Europa, ook geen gebrek aan mogelijkheden. Vele van deze routes zijn al verhaald in vorige Monte’s. Hopelijk komen er nog vele andere aan bod in komende edities...!

Noord-Amerika

De laatste jaren (tot vlak voor Covid-19 tenminste) was de Pacific Crest Trail (PCT) zeer in trek bij thru-hikers (foto). Deze route in het westen van de Verenigde Staten van Amerika wordt meestal zuidnoord gelopen. Een totale afstand van 4.286 kilometer brengt je van de grens met Mexico tot zelfs een klein stukje op Canadees grondgebied. Het grootste deel van de tocht loop je doorheen de Sierra Nevada en de Cascade Range. Voor wie niet over de benodigde tijd beschikt (toch al snel 5 à 6 maanden), is er ook de John Muir Trail (JMT). Deze trekking is ongeveer 340 kilometer lang, waarvan er zo’n 260 met de PCT samenvalt . Het pad doorkruist Yosemite, King’s Canyon én Sequoia National Park. De meeste mensen doen er een drietal weken over.

Helemaal aan de andere kant van het land vind je de Appalachian Trail (AT) terug. Deze route is ‘iets’ minder lang, maar voor de 3.500 kilometer heb je nog steeds meerdere maanden nodig. Ook deze route wordt meestal van zuid naar noord gelopen. Ze brengt je overheen de hele Appalachen, van Springer Mountain in Georgia tot Mount Katahdin in Maine.

Maar de échte, de zwaarste, de minst belopen, minst bekende en minst toeristisch uitgebate route die de VSA van zuid naar noord doorkruist, is de Continental Divide Trail of CDT. Met een totale afstand van 4.873 kilometer is deze klepper alvast langer dan de PCT. Helaas is ze slechts voor zo’n 70% uitgetekend en dienen hele stukken aan elkaar geconnecteerd te worden door te stappen over wegen waar ook auto’s kunnen komen. Hierdoor bestaan er veel varianten. De kortste versie is zo’n 4.300 kilometer, terwijl de langste variant meer dan 5.000 kilometer telt, bijna niet te doen dus in één zomerseizoen. Ook deze route start aan de grens met Mexico en kan nog een heel stuk doorgedaan worden in Canada, waar ze dan ‘The Great Divide Trail’ heet. Deze laatste route staat ook op zich en is 1.200 kilometer lang. Reken hiervoor op nog eens 40 à 50 extra dagen stappen.

Daar waar de PCT en de AT honderden of zelfs duizenden wandelaars per jaar te verwerken krijgen, is er ieder jaar slechts een tiental mensen dat de CDT aanvangt en nog minder die hem vervolledigen. In tegenstelling tot de PCT en de AT zijn hier ook nauwelijks voorzieningen onder de vorm van logies, kampeerplekken, trail angels, winkeltjes… In alle opzichten is het de zwaarste van de drie.

 

Zuid-Amerika

Lange Afstand Wandelroutes (LAW’s) zijn duidelijk iets voor de ‘westerse’ continenten en Azië. In Zuid-Amerika bijvoorbeeld komen ze veel minder vaak voor en zijn ze meestal deel van een beklimming van een of andere hoge Andestop.

Maar dé klassieker in Zuid Amerika is waarschijnlijk de trektocht naar Machu Picchu (foto). De meeste mensen bereiken deze hooggelegen oude stad langs de ‘Inca-Trail’ (43 kilometer in 4 dagen). Omdat de route zo populair werd, zijn er bij het begin van deze eeuw quota uitgevaardigd om een limiet te stellen op het aantal wandelaars. Voor wie het sowieso iets rustiger aan wil doen, is er de Salkantay-tocht.

Ook hiervoor ben je zo’n 4 à 5 dagen onderweg over een afstand van 85 kilometer. De aandacht ligt iets minder op archeologie (hoewel je ook in Machu Picchu toekomt) en iets meer op de omringende natuur. Beschouw deze route zeker niet als een B-variant, maar als een volwaardige route in een fascinerende omgeving. Je doorkruist immers alpenweiden en steekt hoge bergpassen over, maar wandelt net zo goed door subtropisch regenwoud.

Vind je het allemaal alsnog te druk, weet dan dat er ook zoiets bestaat als ‘Choquequirao’. Ook dat is een oude Inca stad, gelegen hoog bovenop een bergflank, met dat verschil dat deze stad tot driemaal groter is dan haar bekende zus (hoewel er momenteel slechts zo’n 30% is blootgelegd). En waar Machu Picchu alleen al via de Inca Trail dagelijks zo’n 500 wandelaars te verwerken krijgt, gaat het hier slechts om een dertigtal. De tocht van Cachora naar de site en weer terug duurt ongeveer 4 dagen.

Een ander bekend en iets extremer oord om trekkings aan te vatten op het Zuid-Amerikaanse continent, is Patagonië. De meest begane route hier is ongetwijfeld de Torres del Paine Trek. Deze route is zo’n 130 kilometer lang en je doet er 6 tot 8 dagen over. Omwille van zijn cirkelvormig karakter, spreekt men ook wel eens over de O-route. Dit omdat er ook een korter alternatief bestaat, de zogenaamde W-route (71 kilometer). Deze laatste is bijna de helft korter en wordt gemiddeld in 4 tot 6 dagen gestapt. Het O-circuit is echter vollediger. Niet alleen bewandel je de volledige zeer panoramische W-route, je voegt er ook enkele dagen langs een veel onbekender, rustiger en ruiger deel van het park aan toe.

 

Afrika

 

Ook in Afrika zijn echte langeafstands wandelpaden nauwelijks te vinden. De meeste trekkings lijken zich te beperken tot trektochten van ongeveer een week, en zijn geconcentreerd rond de hoogste toppen van het continent.

De meest bekende is uiteraard de beklimming van de Kilimanjaro die met zijn 5.895 meter meteen ook de hoogste berg van heel Afrika is (foto). Routes variëren hier van 5 tot 10 dagen. Ze brengen je allemaal doorheen verschillende landschaps- en vegetatiezones, gaande van subtropisch regenwoud, over alpenweides tot de ‘eeuwige’ sneeuw op de top.

Minder bekend is de beklimming van de Mount Kenya. Deze berg bestaat eigenlijk uit een dubbeltop, zijnde Nelion (5.188 meter) en Batian (5.199 meter), gescheiden door The Gates of Mist. Om deze toppen te bereiken moet je over een degelijke alpiene rotsklimervaring beschikking. De derde top echter is Point Lenana, met 4.985 meter het einddoel van de meeste trekkings. Ook hier leiden verschillende routes naartoe, gaande van zo’n 4 tot 6 dagen. Deze trekkings zijn sowieso goedkoper en een pak minder druk en toeristisch dan de beklimming van de Kilimanjaro. Bovendien kan je de tocht ook zelfstandig aanvatten (gidsen zijn hier niet verplicht) én heb je een veel grotere kans om wildlife tegen te komen.

Waar bovengenoemde twee bergen meer dan één duidelijk topprofiel hebben, bestaan de Ruwenzori Bergen op de grens van Oeganda en de Democratische Republiek Congo uit maar liefst zes verschillende deelmassieven, elk met meerdere toppen die boven de 4.000 meter uitkomen. De hoogste top is die van de Mount Margherita en is maar liefst 5.109 meter hoog. Ook daar vind je op de evenaar nog eeuwige sneeuw terug. Nog minder toegankelijk dan de Kilimanjaro en de Kenya zijn de Ruwenzori Mountains, weggelegd voor de écht avontuurlijke trekkers die ook nog plezier kunnen vinden in afzien. De trails lopen immers dagenlang door moeras, aangevuld met immer aanwezige mist of regen. Als het dan eens niet regent zijn daar de insecten. Ook al wordt hier bijna altijd gebruik gemaakt van gids en dragers, de aanwezige hutten zijn klein en vaak smerig en dus moet je meestal in een tent overnachten. Hoger op de berg wordt het steeds kouder en als je echt naar de toppen wil, dien je ook over alpiene ervaring te beschikken én het juiste materiaal mee te nemen. Hou er rekening mee dat niet elke gids hier uit de voeten kan en dat je dus best zelf over de nodige ervaring beschikt.

Verdere opties liggen in het Atlasgebergte in Marokko en de Simien Mountains in Ethiopië. Ook in Namibië (Fish River Canyon) en ZuidAfrika (Otter Trail) liggen meerdere mogelijkheden op je te wachten.

 

Oceanië

Als er in dit prachtige werelddeel één route het vermelden waard is, dan wel Te Araroa (foto). Dit Lange Afstand Wandelpad doorkruist heel Nieuw-Zeeland en loopt van Cape Reinga in het noorden naar Bluff in het zuiden. Het hele traject is net iets langer dan 3.000 kilometer en gemiddeld doe je er zowat 150 dagen over. Hoewel veel mensen dromen over de Nieuw-Zeelandse Alpen op het zuidereiland, is het traject op het noordereiland veel diverser. Je wandelt er immers dagenlang langs verlaten stranden, je doorkruist er subtropisch regenwoud en wandelt door actief vulkanisch terrein. Onderweg kano je ook meerdere dagen over de Wanganui rivier en voor je in Wellington toekomt dien je nog de wilde Tararua’s over te steken. Wel is het zo dat je op het zuidereiland veel langere trajecten in de bergen voorgeschoteld krijgt (tot negen dagen zelfs) waarbij je volledig je eigen eten dient mee te dragen. Gelukkig beschikt NieuwZeeland wel over het beste bivakhutsysteem ter wereld en kun je elke dag uitrusten op een fantastische locatie. Een absolute aanrader voor iedereen die even nood heeft aan een avontuur ver weg van België.

Onder Australië ligt een klein wild eiland: Tasmanië. Ook hier zijn meerdere fenomenale trektochten uitgezet. Helaas (of gelukkig) dienen de meeste routes wel gereserveerd te worden. Bekende routes hier zijn de South Coast Track (85 kilometer voor 6 tot 8 dagen) en vooral de Overland Track (zo’n 6 dagen voor 65 kilometer). Ook al is deze laatste de bekendste, ze is niet de moeilijkste. Je geraakt er immers gemakkelijk met het openbaar vervoer, de paden zijn er goed onderhouden en gemarkeerd en elke redelijk fitte wandelaar kan deze tocht tot een goed einde brengen. De mooiste en wildste tocht op dit eiland is de Western Arthurs Traverse. Omwille van de aard van het terrein vorder je hier vaak maar tegen 1 tot 1,5 kilometer per uur. Van een pad is er nauwelijks sprake en ook het weer is hier vaak wild. Het is absoluut geen tocht voor beginners. Ervaren trekkers echter, die op zoek zijn naar iets wilds, zullen hier zeker hun hart ophalen!

Op Papua Nieuw Guinea ten slotte, vinden we de Kokoda Track terug. Niet alleen wandel je hier 96 kilometer doorheen tropisch regenwoud, je stapt ook in de voetsporen van geschiedenis. In 1942 meerde het Japanse leger aan in Juba om zo, via deze tocht, te proberen de hoofdstad Port Moresby langs het noorden binnen te vallen. De hier gelegerde Australiërs vochten echter terug en na zes maanden en vele doden aan beide kanten, werden de Japanners verdreven. Beide kampen vertelden echter over het feit dat het gevecht met de natuur even zwaar was als het gevecht met de vijand. Het terrein is er immers zo steil dat er een verhaal de ronde doet over een Australische soldaat die tijdens een gevecht geraakt werd in zijn voet én zijn oor, door een en dezelfde kogel…

 

Azië

Net zoals de bergen in de Himalaya veel en veel groter zijn dan op andere plaatsen in de wereld, geldt hetzelfde voor de trektochten. Terwijl mensen ergens anders vaak worden aangemoedigd om hun trekking op zo kort mogelijke tijd af te krijgen, zodat gidsen zo vlug mogelijk weer met een volgende groep kunnen starten, duren trekkings hier bijna standaard twee tot drie weken.

Heel bekend is bijvoorbeeld het Annapurna Circuit (foto). Afhankelijk van de gekozen route doe je zo’n 13 tot 17 dagen over 160 tot 230 kilometer. Het is een zeer volledige route die je zowel doorheen subtropisch regenwoud brengt, als langs akkers waar lokale boeren hun gewassen telen. Je trekt doorheen naaldwouden en bossen vol rododendrons terwijl je heel de tijd zicht hebt op dramatische kloven, wilde rivieren, watervallen en hangbruggen. Overal kijk je omhoog naar de besneeuwde reuzen rondom. Dit alles terwijl je ondergedompeld wordt in de lokale boeddhistische cultuur.

De trekking naar het Everest Base Camp vanuit Lukla duurt veel minder lang. Als je geacclimatiseerd bent, leg je de 62 kilometer gemakkelijk op 7 dagen af. De meeste mensen doen er echter 10 of zelfs 12 dagen over. Terugkeren doet bijna iedereen in drie dagen. Het is waarschijnlijk de drukst belopen route in de Himalaya.

Een speciaal alternatief is de trektocht over de bevroren Zanskar rivier. Deze tocht kan uiteraard alleen in de winter ondernomen worden en is daarom een van de zwaardere die je kunt doen. Het hele traject gaat op en af van Chilling naar Karsha en weer terug. Over deze tocht van in totaal 105 kilometer doe je zo’n 6 tot 9 dagen. Hou er rekening mee dat de temperaturen hier kunnen terugvallen tot -35 °C.

Ten slotte is er nog ‘The Great Himalayan Trail’, die niet voor niets als bijnaam “One Trail To Rule Them All’ heeft gekregen. Het originele concept is een route die Nepal zou doorkruisen van west naar oost en zowat 1.700 kilometer lang is. Ook al is dat minder lang dan vele andere Lange Afstand Wandelpaden, het zomerseizoen waarin dit mogelijk is, is veel korter, waardoor het in de praktijk quasi onmogelijk is om dit traject in één keer af te leggen. Bovendien moeten er veel hoge bergpassen overgestoken worden. Dat is een van de redenen waarom aangeraden wordt een lokale gids in te huren. Niet alleen is het veiliger en geef je op die manier iets terug aan de lokale gemeenschap, je zult ook veel gemakkelijker en intenser contact kunnen maken met de locals.

In Nepal bestaat er een hoge en een lage route. De eerste focust meer op de bergen en de natuur, de tweede meer op de dorpen, de inwoners en hun cultuur. Eveneens bestaat het idee om dit traject uit te breiden van de Nanga Parbat in Pakistan tot Namche Barwa in Tibet. Op die manier zou je een traject krijgen van meer dan 4.500 kilometer lang, dat niet langer alleen door Nepal, maar ook door Pakistan, India, Bhutan en Tibet zou lopen.

 

Europa

Europa is bij uitstek hét continent waar de inwoners wandelen zien als een aangenaam en zinnig tijdverdrijf. De verzameling aan Lange Afstand Wandelroutes (LAW’s) is dan ook bijna eindeloos… In de Pyreneeën heb je met de GR10, de GR11 en de HRP zelfs keuze uit drie verschillende routes die elk op hun manier deze prachtige bergketen van west naar oost doorlopen. Gemiddeld doe je er zo’n 6 tot 7 weken over.

Ook de Alpen worden doorkruist door meerdere LAW’s. Zo is er de Via Alpina (foto). Een verzameling van vijf verschillende deeltrajecten die telkens andere delen van de Alpenboog opzoeken. Slechts 1 variant (de rode) doorkruist alle acht de alpenlanden en brengt je van Triëste naar Monaco. Een ander vaak gewandeld traject is de GR5. Deze vertrekt aan de Hoek van Holland en loopt helemaal tot in Nice aan de Middellandse Zee. Je vertrekt aan de Noordzee, doorkruist de Kempen en de Ardennen, vordert door de Vogezen en de Jura alvorens ten slotte het populairste deeltraject aan te vangen: van het meer van Genève over de Alpen tot aan de Middellandse Zee.

Ook Scandinavië herbergt veel prachtige trektochten. Zo is er de Kungsleden, een afgelegen en wilde trektocht doorheen Zweeds Lapland die zo’n 425 kilometer lang is. Het meest populaire deeltraject hier gaat van Abisko naar Nikkaluokta en is zo’n 110 kilometer. Het is ook hier dat jaarlijks de Fjällräven Classic gehouden wordt.

Niet alleen Scandinavië, maar ook het Verenigd Koninkrijk herbergt veel routes, waarvan enkele het vermelden waard zijn. De Hadrians Wall Way omwille van zijn toegankelijkheid en historische waarde. De West Highland Way omwille van zijn Schotse essentie, maar misschien toch vooral de Cape Wrath Trail die tot de wildste en zwaarste van Europa gerekend kan worden. De route duurt zo’n 300 kilometer en je moet er toch algauw een drietal weken voor uittrekken. Vaak loopt er zelfs geen pad. Je moet dus zeer ervaren zijn met kaart en kompas, niet bang zijn van slecht weer en over voldoende ervaring en het juiste materiaal beschikken.

Aan de andere kant van Europa vinden we dan de moeilijkste GR (of Groot Routepad) terug, zijnde de GR20 op Corsica. Ga je nog iets zuidelijker dan kom je de Selvaggio Blu op Sardinië tegen, die enkel weggelegd is voor wandelaars die ook iets afweten van klimmen en touwtechnieken. En dan is er nog de Via Dinarica in de Balkan, de Haute Route tussen Chamonix en Zermatt, de Tour du Mont Blanc, de E4 op Kreta (loopt van Spanje naar Cyprus (10.000km !), de Tramuntana op Mallorca, the Lycian Way in Turkije…