Life in Wallis

2020
3
Wallis

Leven in de bergen, voor veel Vlaamse bergfanaten is het een wilde droom. Vrijwillig KBF-redactielid Celien waagde de sprong en verhuisde in december 2018 met haar vriend naar Wallis. In deze column werpt ze een blik op het leven als Belg in het Zwitserse bergkanton. Over 4000-ers, lokale geneugten, wonen en werken op hoogte, Zwitserse tradities en gewoonten, …

Corona

Ook in Zwitserland zorgt Corona voor de nodige omwentelingen. Initieel was de situatie in Wallis vrij onrustwekkend, gezien de nabijheid van Noord-Italië. Heel wat Italiaanse ‘grensgangers’ pendelen dagelijks over de Simplonpas om als bouwarbeider, kamermeisje, poetsvrouw, pistepatrouilleur, ... te werken. In de omgekeerde richting trekken ook veel Wallisers naar Domodossola om gunstig in te kopen, van de Italiaanse keuken te genieten, een Ausflug’ naar het Lago Maggiore te maken, .... Een van de eerste maatregelen, het afsluiten van de grenzen, gaf aanleiding tot scenario’s waarbij bijvoorbeeld Italianen samen op hotel verbleven, om verder in Zwitserland te kunnen blijven werken. Met de volgende maatregelen, het sluiten van ondernemingen, kwam hier vrij snel een eind aan, en werd algemeen zo goed als het volledige openbare leven stilgelegd. Binnen Zwitserland werd het kanton Ticino, dat eveneens aan Italië grenst, initieel het sterkst getroffen. In Wallis stabiliseerde de situatie, ondanks het feit dat bijvoorbeeld de bouwsector verder actief bleef, sneller dan in bepaalde andere (dichter bevolkte) kantons zoals Vaud, Zürich, Genève. Door een gedisciplineerde lockdown, vraag je je misschien af?

 

Lockdown?

De ‘lockdown’ was in Zwitserland iets matiger dan in België. Als basis werden de maatregelen afstand houden, hygiëne beachten en thuisblijven/home office vooropgesteld. Alle verdere maatregelen waren eigenlijk steeds te erleiden tot deze drie basismaatregelen. Grote bijeenkomsten waren vanzelfsprekend niet toegestaan, maar zonder gegronde reden buiten komen kon wel. Er was een advies om thuis te blijven, maar geen verplichting. De politie was wel aanwezig, maar een strenge handhaving zoals in België was er niet. Van de natuur en de buitenlucht profiteren kon dus. Risicosporten zoals bergsport werden wel ten strengste afgeraden, om reddingsdiensten en ziekenhuizen niet extra te belasten. Het leven van de gemiddelde Walliser zag er dus tijdelijk helemaal anders uit, maar hij voelde zich niet noodzakelijk 'opgesloten'.

 

Verandering van spijs

Andere omstandigheden zetten aan tot andere activiteiten. Zo was het voor onze vrijetijdsbesteding steeds de afweging maken tussen 'is dit wel spannend genoeg?' en 'nemen we niet teveel risico?' Toerski zit daar bijvoorbeeld al wat op de grens, terwijl een gewone bergwandeling wel perfect kon. En in Wallis kan je oneindig veel mooie wandelingen maken, langs suonen (oude waterkanalen), tussen wijngaarden, naar hutten, wat lagere bergtoppen, ... Maar onze zin voor avontuur reikt helaas wat verder ;-)... Zo gooiden we het op een goeie zondag over een andere boeg, en haalden onze fietsen van onder het stof.

Een eerste tocht leidde naar Sierre via de Rhône fietsroute. De Rhôneroute is een fietstocht, die start aan de bron van de Rhône (Rhônegletsjer bij de Furkapas) en de Rhône volgt tot in Genève. Daar gaat het meer van Genève weer over in de Rhônerivier, die de Franse grens oversteekt en zuidwaarts verder loopt tot aan de Middellandse Zee. De tocht telt alles tesamen 350km, 3600 positieve hoogtemeters en 4600 negatieve hoogtemeters, voornamelijk over geasfalteerde wegen, en wordt voorgesteld in acht etappes. Parallel met de Rhône(route) loopt ook een treinspoor, waardoor er steeds een vluchtmogelijkheid is. De etappe Brig-Sierre (42 km) leerde ons dat de route steeds een alternatief zoekt voor de autowegen, waardoor het 95% van de tijd zeer aangenaam en rustig rijden is. Grote voorbereidingen hoeven niet, want de route is perfect bewegwijzerd. In de stroomafwaartse richting verlies je
langzaam hoogte, die je in de stroomopwaartse richting dan weer te overbruggen hebt. Zo bolden wij rustig etappe 3 stroomafwaarts van Brig richting Sierre, om terug te keren stroomopwaarts met een warme föhnbries in
het gezicht.

Dat fietsen smaakte naar meer! Twee weken later besloten we een tweede etappe te fietsen, Brig– Oberwald, over een afstand van 50km en een hoogteverschil van 1300Hm+, 620Hm-. We waren wat op onze hoede voor de hoogtemeters, gezien onze beperkte fietservaring en uitrusting, maar vertrouwden op het feit dat de grootste klim in het begin van de tocht lag. Een gemoedelijke start bracht ons na enkele km in de zuidflank van de Rhônevallei, weg van alle verkeer. Via kleine boerendorpjes en weiden slingerde onze weg verder door het authentieke Wallis. Een kleine insprong in het onberoerde Binntal testte even de robuustheid van onze overjaarse stadsfietsen. Uitgeregend worden door een onweersbui, verzuurde kuiten, ploeteren door lawinerestanten en een rivier doorwaden, werden meer dan beloond met verrassend mooie uitzichten. Wallis op zijn best!

Wallis

Alle info met betrekking tot de Rhôneroute is terug te vinden op de Schweizmobil website of app.

 

- Tekst Celien Souvagie / Foto's © Wout Vandenhaute

 

Meer bergsport-nieuws lezen? Vind de volledige vierde editie van Monte online