Nieuwe routes naar de top

Op vele rotsmassieven waren en zijn de vrijwilligers van het Belgian Rebolting Team actief, tegenwoordig alsmaar vaker ook versterkt door losse vrijwilligers én met steun van over de Nederlandse grens. In Pont-à-Lesse zijn de resultaten eens te meer indrukwekkend na de laatste collectieve rotsbeheerdag in november. Heel wat paden werden hersteld, rotsroutes gekuist en Castel 4 werd zelfs ‘kaal’ gezet zodat het terug een markante vrijstaande graatvormige rots werd. En diezelfde Castel 4 is tevens het decor van de voornaamste eerste realisatie van een nog vers team BRT-ers: de via ferrata-rotswerkers. Pas einde maart 2021 opgestart, met een 20-tal geïnteresseerde ferratista’s en klimmers, waar een kleine maar zeer actieve kern van een 6-tal noeste werkers uit ontstond. Het resultaat kan je nu gaan beleven: 4 nieuwe (korte) via ferrata-parcours in verschillende moeilijkheidsniveaus van AD tot TD. Perfect oefenterrein én een geweldige speeltuin voor zowel de beginnende als de gevorderde ferratista!

160m extra kabel, 47 stangen, 55 beugels…
en 5 nieuwe namen!

Bijna iedereen kent de route bij uitstek voor je allereerste ‘start-to-via ferrata’, die nu een naamsverandering onderging naar “SteBa” (naar de oorspronkelijke bouwers Stef en Bart) én ook het niveau werd geherwaardeerd naar PD+. Hoe kan dat? Omdat er op bepaalde plaatsen andere treden en stangen geplaatst werden en ook de beveiligingskabel enkele aanpassingen kreeg. En omdat het belangrijk is dat deze voor iedereen een doenbare eerste keer presenteert.

De nieuwe routes kan je hogerop vinden, bereikbaar vanaf het schuilhutje en weggetje naar Castel 5 of links van Castel 4 de lange zigzagweg omhoog. Uiteraard kan je ook eerst SteBa doen en daarna de moeilijkere nieuwe routes. Elke route draagt een naam die iets zegt over de voornaamste ‘boormannen’ van dienst of over de route zelf.

“Enya” (AD) vertrekt op de eerste pijler vooraan en vormt een goed vervolg op SteBa. Linksvoetigen hebben een voordeel! Het mooiste is de kabel eerst schuin rechts te volgen… De D-routes “TourneDos” (ook geschikt voor vegetariërs) en “Zeger” (dat rijmt op schoorsteenveger) vergen een moeilijkere inklim langs de overhangende wand van “Triple” (TD), de meest atletische beweging van de huidige parcours… Wees voorbereid, een tripel drink je ook niet op een nuchtere maag. Een alternatief is er wel via “&Co”(AD) die start in een kloof en verder gaat over de meest markante en hoge pijler naar Woody’s Top... of een korte verbindende tyrolienne naar de top van de Triple, waarvoor je best een stalen karabiner of dubbele katrol meebrengt.

Goed gepositioneerd... - een getuigenis

Aan het vrijmaken van de rotsen, de toegangsweggetjes aanleggen én de bouw van de eigenlijke parcours werkten tientallen vrijwilligers. En een kleine kern die heel wat dagen presteerden om gaten te boren, kabelankerstangen en steunbeugels te plaatsen, de kabels te fixeren enz… Als je weet dat er een 150 gaten geboord moesten worden (24mm en 15-20cm diep!), 3-10min per boorgat, en daarbij dan nog de handelingen voor de chemische verankering… met telkens werken in duo’s, dan wordt het snel duidelijk wat een monsterklus het is om zo’n via ferrata te bouwen.

 

 

Via ferrata doen? Enkel met de juiste uitrusting!

Zorg er voor dat je minstens een recente VF-set, klimgordel en klimhelm hebt… net zoals aangepast schoeisel. Aanvullende touwzekering is aanbevolen voor kinderen en minder zekere personen. Te weinig kennis? Volg een opleiding of laat je begeleiden! De toegang is voorbehouden aan leden van een erkende klim-en bergsportfederatie of via aanvraag van een dagtoelating bij KBF.

 

Jan Engels is als 67-jarige niet de jongste, maar wél één van de actiefste VF-rotswerkers. Misschien dat zijn verhaal ook jouw engagement kan aanwakkeren om mee te komen helpen op een rotswerkdag!

“Al goed op weg naar ‘tram 6’ begon ik pas terug te wandelen, decennia geleden van in mijn jeugdjaren. Via meerdaagse wandeltochten me, aanvankelijk vooral verzekeringsgewijs aangesloten bij KBF. Ik volgde een opleiding bergwandelen en toen was het hek helemaal van de dam. Nooit heb ik gedacht dat dit zo een impact zou hebben op mijn leven!

Op mijn tochten kwam ik af en toe een stukje via ferrata tegen. De vraag die bij me opkwam was of ik dit op een veilige manier aan kan? Op zoek naar raad en daad kwam van het één het ander… Opleiding via ferrata, KVB1, KBV2, KBV3... Ik zal nooit geen hoge toppen scoren in het klimmen, maar amuseer me enorm, niet tegenstaande mijn 67 lentes.

Via de BRT werking van mijn club had ik ook de smaak te pakken om mijn handen uit de mouwen te steken op de rotsen. Toen er begin 2021 een oproep kwam om mee te werken aan nieuwe of uit te breiden via ferrata’s in Belgenland, ben ik daar gretig op ingegaan.

Als ’verse’ rotswerker, start je voornamelijk met het kuiswerk, maar omdat we regelmatig op het appèl verschenen en via ferrata zo zijn eigenheden heeft in vergelijking met een rotsklimroute, veranderde dat al snel... Gaten boren in de rots met verschillende boormachines, het één al wat performanter dan het andere. Eén gat voor een stang, twee gaten voor een beugel.

Goed gepositioneerd, anders krijg je de beugel niet diep genoeg in de geboorde gaten. De gaten goed proper maken en het ijzerwerk met chemisch anker in de rots bevestigen. Ja, je bent wel doordrongen van het feit dat het van levensbelang is dat alles correct uitgevoerd wordt.

We leren veel van elkaar, met daarbij ervaren rotswerkers zoals Kris en Stef, en zoeken naar manieren om onze expertise te verbeteren. Constant overleg, nadenken en in vraag stellen van de werkmethodes geeft een goed gevoel. Nu zijn we zover dat we onze fantasie mogen gebruiken om mee routes te bedenken. Misschien zo of zo, waar gaat dan die volgende beugel komen, waar de kabel. Hier moet misschien niks komen want de rots biedt genoeg mogelijkheden? Mag het wat moeilijker zijn of moet het ook geschikt zijn voor kinderen? Bijzonder leuk en uitdagend om zoiets mee tot stand te brengen!

Maar wat een werk, maanden zijn we bezig geweest om al die gaten te boren. Soms uren in een werkgordel tegen de wand hangen met een zwaar machine aan het touw boven jou opgehangen. Al het materiaal naar boven sleuren en terug naar beneden. Het is echt teamwerk en dat maakt het zo prettig.

Ik kijk er naar uit met het volgende project te kunnen starten nu dat Pont-à-Lesse afgewerkt is. Nu ja, wat is voltooid? Zoals de klimroutes op de rots regelmatig gecontroleerd worden zo zullen ook de VF routes op regelmatige basis gecontroleerd moeten worden… en misschien nog verbeterd of uitgebreid?”

 

Interesse om mee te helpen bij rotsbeheer? Kom eens af op een collectieve rotsbeheersdag, contacteer de BRT-verantwoordelijke van je club of mail koen@kbfvzw.be. Specifieke vragen over via ferrata kan je richten aan viaferrata@kbfvzw.be.

Meer weten over Via Ferrata? Lees het boek 'Start to Via Ferrata", nu verkrijgbaar in de KBF-webshop!