LESSONS LEARNED A summer in the Alps

Deze zomer kreeg ik de kans om enkele maanden in de Alpen te gaan klimmen. Na het behalen van mijn diploma secundair onderwijs via thuisonderwijs, vertrok ik midden mei richting Alpen. De verschillende beklimmingen die ik ondernam brachten mij heel wat waardevolle inzichten en onvergetelijke ervaringen. Ze deden mij groeien zowel als klimmer en als mens. Enkele van deze inzichten en ervaringen wil ik graag met jullie delen, want… is groei niet het uiteindelijke doel?

Motivation

Op zoek gaan naar de juiste motivatie, want dat is uiteindelijk je drijfveer. Waarom wil je dit zo graag? Waarom doe je dit? Waarom?

Tijdens mijn trip was ik jarig. Ik klom toen bijna de hardste rotsklimroute die ik ooit had gedaan. Maar, ik viel net voor het inpikken van de relais. Spijtig, frustrerend,... maar ik bleef doorgaan, ik bleef pogingen ondernemen. De frustraties groeiden echter, en ik stopte. Het plezier was verdwenen. De verbetenheid was voor mij te groot geweest.

Achteraf bekeken leerde ik veel meer uit het “falen” dan uit het toppen van de route. Ik was aan het jagen op het niveau zodat ik dit voor mijn verjaardag kon “afvinken”. Ik vergat wat voor mij het belangrijkste is. Ik vergat naar mijn motivatie, mijn eigen drijfveer te kijken.

Het is belangrijk op zoek te gaan naar ‘het waarom’. Vanaf dan is dit het eerste wat ik noteer alvorens een beklimming aan te vangen. Of het nu om een sportklimroute of een alpiene beklimming gaat. Start with why!

“Start with why” is een boek van Simon Sinek dat aangeraden werd door mijn coach, Matti Faes. Het leerde mij beter op zoek te gaan naar het waarom.Partnerschap, een team, een community. Wat is de betekenis van een partnerschap? Samen onderweg zijn, elkaar vertrouwen, op elkaar rekenen, samen plezier maken,...

Het begon al tijdens de voorbereidingen. Samen met de community van Total Climbing Maniacs (TCM) bereidde ik mij uitgebreid voor op wat zou komen. We gingen samen klimmen op de rotsen, we trainden samen… We deden vele dingen samen, waardoor we elkaar intens leerden kennen. We kenden elkaars sterktes en zwaktes, en hoe je elkaar kan motiveren,...

Onderling gaven we elkaar dus motivatie, om samen te trainen, of om naar de rots te gaan. Je wordt samen sterker, je ondersteunt elkaar. Dat is voor mij de schoonheid van een community.

Tijdens mijn trip leerde ik ook de kracht van een team kennen. Ik bracht enkele weken door met mijn vaste klimpartner Erik Adriaenssens. Daarnaast ontwikkelden er zich ook nieuwe, krachtige partnerschappen. Elk partnerschap had zijn eigen waarde, zijn eigen kracht. Het viel mij op dat de krachtigste partnerschappen gevormd worden met mensen met andere sterktes dan de jouwe. Je vult elkaar aan.

Maar het gaat niet alleen om klimmen. Weten wat er speelt in elkaars leven is ook van groot belang. Het heeft invloed op je fysieke prestaties en mentale weerbaarheid. Deze dingen moet je open met elkaar kunnen bespreken en delen.

Beklimmingen waar ik op mijn limiet kom doe ik alleen met mensen die mij door en door kennen. Weten wat je van elkaar kunt verwachten wanneer het moeilijk wordt, opmerken wanneer de aandacht zakt, of om elkaar scherp houden. Het kan van levensbelang zijn. Een goed partnerschap heeft dan ook tijd nodig om te groeien… maar eens ontstaan kan dit leiden tot een vriendschap voor het leven.

Realistisch zijn en vooral genieten van het proces

Voor ik vertrok stelde ik een plan op om een aantal beklimmingen te volbrengen, en de opbouw hiernaartoe. Al snel moest ik dit plan aanpassen. Niet enkel door de meteo die ons tot flexibiliteit dwong, maar ook omdat mijn plan simpelweg niet realistisch was. De gekozen beklimmingen waren zeer ambitieus. Ambitie zorgt voor motivatie, en is dus van belang, maar het moeten aanpassen van een plan is geen falen. Uiteindelijk zette ik enkele stappen terug, om de juiste koers terug te vinden. Deze koersverandering was een waardevol leermoment.

Een doel stellen, en er naar toe werken, … en het dan uiteindelijk bereiken kan zeer krachtig zijn. Maar het doel moet haalbaar en (over) leefbaar zijn. Voldoende beklimmingen van hetzelfde niveau doen is een voorwaarde om op een veilige manier te kunnen doorgroeien. Je kan niet constant verbeteren. De skills en ervaring die je opdoet in een bepaald niveau heb je nodig in het volgende. Falen is dus een belangrijk onderdeel van het leerproces.

Ik heb dit ervaren in heel wat beklimmingen. De ervaring en kennis die je opdoet zorgt er voor dat je de genomen beslissingen kan onderbouwen met kennis. Dit brengt dan mentale kracht, en rust. Bergen zijn namelijk eerlijk tegenover de klimmer. Ze geven je duidelijke signalen. Negeer deze signalen niet, want ze zorgen ervoor dat je in leven blijft. Naast de vele lessen die ik kreeg gedurende de reis heb ik vooral genoten. Ik bezocht verschillende gebieden van Tautavel (sportklimmen) tot het Ecrins-massief of Chamonix (alpinisme).

Ik wil graag mijn klimpartners bedanken voor alle fijne momenten! Matti Faes voor de geweldige groei die hij mij heeft laten maken, als klimmer, maar ook als mens. Een topcoach! Simon Adams bedank ik voor alle beklimmingen die we samen deden, maar ook voor de vele zotte momenten… . Kenny D’Halluin, voor de super fijne sportklimweek waar we beiden onze limieten opzochten. En tenslotte Samaya voor het gebruik van hun top tenten. Allemaal bedankt voor de steun. Jullie zijn toppers!

Ik wil wel stellen dat deze tekst heel persoonlijk is. Als nog relatief onervaren alpinist begrijp ik dat ieder zijn eigen inzichten en motivaties heeft, en natuurlijk kunnen deze verschillend zijn van de mijne. Ik kan ze alleen maar met jullie delen…

Zoals ik het artikel begonnen ben. Groei is toch het uiteindelijke doel? Dat kunnen we toch beter samen doen, niet?